سرگذشت زبان فارسی
نگارنده پس از ذکر دوران پیش از تاریخ (حدود چهار میلیون سال قبل تا پیدایش خط) و دورهی تاریخی (از زمان پیدایش خط تا عصر حاضر)، آثار به دست آمده در هر یک از مناطق دورههای یاد شده را برمیشمارد. گفتنی است در بخش نخست، نگارنده دورانی از تاریخ ادبیات ایران را که به علت فقدان آثار و مدارک در هالهای از ابهام قرار دارند یاد میکند. این دوران شامل حملهی اسکندر و نفوذ فرهنگ هندی در ایران، همچنین حملهی اعراب مسلمان و آغاز خلافت اسلامی در ایران است. در بخش دوم، زبانهای ایرانی طی نموداری به دو شاخهی هند و اروپایی و ایرانی کهن تقسیم شدهاند و زیرشاخههای هر یک نیز معرفی شدهاند. "ایران در دورهی زبانهای ایرانی میانه" بخش دیگری از کتاب است. در این بخش از حملهی اسکندر مقدونی و انقراض سلسلهی هخامنشی تا حکومت یعقوب لیث صفار و ایجاد زبان فارسی دری، سخن رفته است. معرفی زبانهای ایرانی جدید نظیر زبان آسی، بلوچی، پشتو، کردی و فارسی دری در بخش پایانی کتاب آمده است.