سبد سفارش شما خالی است!

این اثر باهدف بررسی جایگاه علم قاضی و تعارض آن با سایر ادله اثبات دعوی کیفری در سیاست کیفری ایران می‌باشد. مؤلف در این نگاره به دنبال بررسی و تبیین تقدیم هر یک‌بر دیگری و صورت تعارض با یکدیگر می‌باشد و بیان می‌کند که با توجه به سیستم اقناع وجدانی حاکم بر دستگاه قضائی ج. ا. ا علم و اقناع قاضی پشتوانه و ملاک اعتبار ادله اثبات من‌جمله اقرار، شهادت و ... می‌باشد و ادله مذکور در صورتی مستند حکم قرار می‌گیرند که موجب اقناع و جوان قاضی گردند. این اثر شامل دو فصل است که در فصل اول جهت ایجاد پیش‌زمینه‌ای از مفاهیم تعارض و اقسام ادله اثبات در فصل دوم به بررسی آن‌ها ازلحاظ حقوقی و فقهی می‌پردازد.