سبد سفارش شما خالی است!

بهروز سلطانیان، با تخلص ریحان، در سال 1302 خورشیدی در دهستان اسفرجان، از توابع شهررضا، در خانواده‌ای دوستدار شعر و هنر متولد شد. او سرودن شعر را به طور حرفه‌ای از سال 1316 با غزل‌سرایی آغاز نمود و پس از چندی به سرودن انواع شعر در قالب کلاسیک پرداخت. او اشعاری را در زمینة طنز، مرثیه، مدیحه و آزاد در چند جلد جمع‌آوری کرد و منظومة «45 معما» در سال 1337 و بوستان کربلا (مراثی) در سال 1381 از او منتشر شد. آقای ریحان در سال 1381 در سن 79 سالگی بدرود حیات گفت و در زادگاهش به خاک سپرده شد. مجموعة حاضر حاوی پاره‌ای از غزلیات، سروده‌های آزاد و یادنامة اوست که بیش‌تر دارای مضمون‌های عاشقانه و عارفانه هستند. پاره‌ای از عناوین شعرها عبارت‌اند از: توحیدیه؛ بهار رحمت؛ عاشق سرگردان؛ حلقة رندان؛ جفای دهر؛ مژدگانی؛ آتش عشق؛ تقدیر؛ محبت؛ نیاز وصل؛ جدایی؛ ریحان و مولانا؛ اسیر غم؛ یار وفادار؛ حق و حقیقت؛ و عکس یار.