هفت اقلیم: فرهنگ جغرافیایی شاهنامه
فردوسی، ابوالقاسم، 329؟ - 416ق. شاهنامه - نامهای جغرافیایی / فردوسی، ابوالقاسم، 329؟ - 416ق. شاهنامه - نقد و تفسیر
در شاهنامه از حدود 620 موضع جغرافیایی (اعم از کشور، سرزمین، ولایت، شهر، دژ، قلعه، دریا، رود، کوه، بیابان، تل، تپه و چشمه...) نام برده شده که از میان آنها حدود 360 نام اصلی و بقیه فرعی و بَدَل هستند، بدین معنا که مثلا نام اصفهان (عنوان اصلی) بهصورتهای فرعی و بَدَل «سپاهان» و «اسپهان» و «اسفهان» هم آمده است. بیشتر این عنوانها و نامهای جغرافیایی مربوط به ایرانزمین (حوزه فرهنگی ایران بزرگ) اعم از خراسان، پارس، عراق و ورارود، شامل شهرهایی چون بلخ، مرو، نیشابور، ری، شیراز، اردبیل، سمرقند و بخارا... بوده و بقیه هم در کشورها و سرزمینهای همجوار ایران (انیران) چون چین، ماچین، هند، ترکستان و ماورای خزر و روم و سرزمینهای عربی قرار داشتهاند. این کتاب به معرفی «فرهنگ جغرافیایی شاهنامه»، اختصاص دارد.