سبد سفارش شما خالی است!

شهر پایدار، شهری است که امکان زیستن متناسب و هماهنگ شهروندان را براساس حقوق متقابل و تعریف شدة جامعة مدنی فراهم می‌کند. در چنین ساختاری است که شهروندان از حق طبیعی برخورداری از تسهیلات و خدمات شهری بهره‌مند می‌شوند و امکان زیست، مطابق با شرایط توصیف شده در آیات و روایت برای ساکنان شهری که خود را دارای صفت اسلامیت می‌دانند فراهم می‌شود. در واقع در چنین شهری است که آنچه به زعم صاحب‌نظران «سرمایه» نامیده می‌شود، میسّر می‌گردد و انواع گوناگونی از سرمایه‌های اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی را در بر می‌گیرد. سخن در این است که موازین مورد نظر توسعه پایدار انسانی نیز به شکل‌گیری نوعی از سرمایه تأکید دارند که تحت عنوان سرمایة اجتماعی نام می‌گیرد. در کتاب حاضر، با ارائه تعریفی از مفاهیم سرمایة اجتماعی و فضاهای شهری به بیان مؤلفه‌های چهارچوب مفهومی آنها پرداخته می‌شود. همچنین نقش فضاهای کالبدی شهر در شکل‌گیری سرمایة اجتماعی بررسی می‌شود. در پایان نیز به مواردی چند در جهت افزایش نقش شهر در تکوین سرمایة اجتماعی با تأکید بر نقش فضاهای عمومی شهر اشاره می‌شود. ضمن آنکه، اندیشه‌های «یورگن‌ هابرماس» دربارة طراحی فضاهای شهری و نقش سرمایة اجتماعی در این امر در بخش پیوست کتاب،‌ آورده شده است.