سبد سفارش شما خالی است!

نویسنده ابتدا از وضع پست مدرن، به ویژه از گذر از مدرنیته و ما بعدالطبیعه سخن می‌گوید و آرای فلسفی "هوسرل" و "هیدگر" را به بحث می‌کشد. وی سپس موضوع "گذر از مدرنیته از طریق پست مدرنیته" را مطرح می‌سازد و طی آن درباره‌ی آرای متفکرانی چون والتربنیامین، تئودور آدورنو، هابرماس، میشل فوکو، و جیانی واتیمو بحث می‌کند. وی در پایان، می‌گوید: "هنر مدرن و از آن جا پست مدرن دو ممیزه‌ی اساسی را به تدریج به خود می‌گیرند. یکی دوری و اجتناب از واقعیت و دیگر دنیوی شدن بیش از پیش هنر، و اجتناب و دوری از ارزش‌ها و معانی و حقایق و فضایل دینی. در درون مدرنیته خیزشی پایانی ظهور می‌کند که از هنر تمنایی فوق هنر رسمی دارد. از این منظر متفکرانی چند در غرب به طرح مساله و راز وجود از افق دیگری می‌پردازند".