ازدواج در ایران باستان و بازتاب آن در آثار منظوم فارسی (خسرو و شیرین، ویس و رامین، گرشاسبنامه، سامنامه، همای و همایون و گل و نوروز)
مروری است تاریخی درباره آداب و رسوم ایرانیان باستان در مورد «ازدواج». در پژوهش حاضر ابتدا نگاهی اجمالی نسبت به مسأله «خانواده» و زن و اهمیت زناشویی نزد ایرانیان در قبل از اسلام صورت گرفته و سپس آئین ازدواج و انواع آن در زمان هخامنشیان، اشکانیان، ساسانیان و سلسلههای پس از آن توصیف گردیده است. نگارنده به «قوانین زناشویی»، اخلاق جنسی، معیارها و ملاکهای ازدواج، افسانههای ازدواج، خواستگاری، مهریه، تعدد زوجات، کیفیت مراسم جشن عقد و عروسی و منزلت اجتماعی زنان و عفاف و پارسایی زنان در ایران باستان در آثار منظوم و منشور فارسی اشاره نموده و دیدگاههای برخی از مورخان نامدار را در این زمینه منعکس مینماید.