سبد سفارش شما خالی است!

هدف از ارائه کتابِ پژوهشی «اداره و سیاست در ایران»، مطالعه رابطه اداره و سیاست در دوران شاه و در بستری است که رژیم، برای کسب مشروعیت به بوروکراسی وابسته است. استدلال این مطالعه بر این ایده مبتنی است که در نظام‌های سیاسی غیردموکراتیک که رژیم‌ از حمایت توده‌های مردم برخوردار نیست، بوروکراسی ‌به یک بازیگر سیاسی مهم تبدیل می‌شود که نقش کلیدی آن حفظ مشروعیت و در عین حال توانمندی حرفه‌ای نظام است. اما، در این فرآیند، میان هدف بوروکراتیک اثربخشی از یکسو و مشروعیت حکمرانان از سوی دیگر، تنشی ایجاد می‌شود. به این معنا که استفاده نامعقول رژیم از بوروکراسی برای مشروعیت بخشیدن به خود، اثربخشی بوروکراتیک و عقلانیت آن را کاهش می‌دهد.