خروس میخواند
نمایشنامه فارسی - قرن 14
کتاب حاضر، نمایشی سراسر نماد و نوستالژی و احساسات گوناگون با خانهای شناختهشده: (مهر شناختهشده فرزند نسبت به پدر، شوق یافتن فرزند گمشده، گلهای قرمز شمعدانی، ماهیهای قرمز نهاده شده در تنگهای متعدد، صدای خروس خوشخوان، آرمانخواهیای که در وجود کمال متجلی میشود و غیره). اینها تجلی نوستالژیهایی است که نویسنده اثر تفسیر خاص خود را به آنها افزوده است. بهعنوان نمونه خروس آشنای داستان معروف «خروس و روباه» کتاب درسی، در این نمایشنامه خروسی تنها توصیف میشود که چون در هجوم روباه، یاوری نمییابد، بر درخت مینشیند و درد تنهاییاش را بهتنهایی فرهاد میزند.