سبد سفارش شما خالی است!

در دفتر دوم از این مجلد، حوادث پس از مرگ اسکندر بازگو شده است. گفتنی است سه سال بعد از درگذشت اسکندر، از او چیزی جز افسانه برجای نماند، اما همراهان و جانشینان خونخوار او هم‌چنان برجای بودند، و به کشتار و مبارزه میان خود ادامه می‌دادند. در این میان، خانواده‌ها و طوایف تازه‌ای سر برمی‌آوردند و در صحنه‌های جنگ و سیاست، خودنمایی می‌کردند. هر خانواده بر قسمتی از متصرفات اسکندر دریونان و ایران، به ویژه در آسیای صغیر، بین‌النهرین و مصر، چنگ انداخته بود و بر سرنوشت مردم، حکم‌روایی می‌کرد. چندان که حتی یک راهزن که گروهی از تبهکاران و راهزنان را گرد خود جمع کرده بود، ادعای خدایی می‌کرد. سرانجام جانشینان اسکندر که از آن همه کشمکش خسته شده بودند، با هم کنار آمدند و متصرفاتشان را تقسیم کردند، اما اندکی بعد سرداران سلوکی و آنتیگون با جدال‌هایی وارد آسیا شدند و به نام "دیادوک‌ها" شهرت یافتند.