سبد سفارش شما خالی است!

بررسی و گزارش ادوار اجتهاد در «فقه شیعه امامیه» است. در ابتدا کلیات بحث از جمله تعریف و گسترده اجتهاد، مسائل اساسی در اجتهاد، مفهوم اجتهاد نزد فریقین و... مطرح شده است. در ادامه سیر تحول اجتهاد فقهی از زمان پیامبر اسلام (ص) و ائمه (ع) تا دوران معاصر مورد بحث قرار گرفته است. نویسنده «ادوار اجتهاد» را بعد از عصر امامان به شش مرحله تقسیم کرده و در بررسی هر مرحله، تحول اجتهاد و علوم مربوط به آن را بررسی کرده و سرآمدان هر دوره را معرفی کرده است. دوره اول اجتهاد از پایان عصر امامت تا انتقال حوره علمیه شیعی به نجف توسط شیخ طوسی را در بر میگیرد و دوره دوم از زمان شیخ طائفه تا زمان محقق حلی را شامل میشود. مرحله سوم که دوران رشد و نمو حرکت اجتهادی است تا ظهور محقق کرکی و قرن دهم ادامه دارد. مرحله بعدی اجتهاد در فقه شیعی دوران عقلگرایی در اجتهاد است که با ظهور مکتب محقق اردبیلی شروع شده و تا ظهور وحید بهبهانی ادامه دارد. همزمان با این مرحله حرکت اخباریگری ظهور میکند که مشخصات آن در این کتاب مورد بررسی قرار گرفته است. نویسنده مرحله پنجم را که از قرن دهم آغاز میشود مرحله اعتدال و کمال علمی دانسته و مرحله ششم که با زعامت شیخ مرتضی انصاری بر مرجعیت شیعی شروع میشود را دوره نوآوری در فقه اجتهادی مینامد. مرحلهای که به زعم او تا امروز ادامه دارد.