سبد سفارش شما خالی است!

نویسنده در کتاب حاضر می‌کوشد تا پس از ایضاح شیوه فلسفه‌ورزی ویتگنشتاین متأخر، خوانشی جدید از کتاب ساختار انقلاب‌های علمی «تامس کوهن» عرضه کند تا بسیاری از ابهام‌های مطرح‌شده در خصوص آن رفع شوند. در این کتاب بیان می‌شود که فیلسوفان متعددی شباهت میان آموزه‌های فلسفی کتاب ساختار انقلاب‌های علمی تامس کوهن با فلسفه‌ ویتگنشتاین متأخر را نشان داده‌اند؛ اما باید توجه کرد که حاصل تأثیر بنیادینی که کوهن از ویتگنشتاین گرفت، نه صرفاً مجموعه‌ای از آموزه‌های فلسفی،‌ بلکه شیوه‌ی فلسفه‌ورزی او بود. ازنظر ویتگنشتاین، اندیشه‌ی فلسفی رایج -متأثر از علوم طبیعی- به‌دنبال «تبیین» امور است و از این‌رو، در میان انبوهی از نظریه‌ها سرگشته و حیران است؛ درحالی‌که کار فلسفه صرفاً «توصیف» است و باید از هر نوع تبیینی در فلسفه پرهیز کرد.