سبد سفارش شما خالی است!

روابط ایران و ترکیه طی چهارصد سال گذشته در سایه وجود موازنه قوای دو طرف، کمابیش با تعادل و آرامش همراه بوده است. در مورد عراق هم، منافع و دغدغه‌های امنیتی ایران و ترکیه کمتر جنبه رقابت منفی بر مبنای قاعده حاصل جمع صفر دارد. بعد از سقوط رژیم صدام، ذخایر نفتی غنی و موقعیت ژنواکونومیکی شمال عراق، ترکیه را برا آن داشته که با اعمال نفوذ و نقش‌آفرینی سیاسی و امنیتی، اهداف راهبردی خود را جهت دست‌یابی به این ذخایر و حفظ قدرت استراتژیک خود در منطقه پیگیری نماید. کتاب حاضر به بررسی و تحلیل رقابت ایران و ترکیه در عراق می‌پردازد.