سبد سفارش شما خالی است!

کتاب حاضر، به توصیف ساخت دستوری زبان فارسی در مثنوی می‌پردازد. منظور از توصیف، تحقیق درباره یک زبان در یک مقطع زمانی معین و یافتن قواعد آن زبان بدون توجه به‌صورت و ساخت قدیمی آن است. توصیف هم‌زمانی زبان، آن را در برابر دستور تاریخی قرار می‌دهد که تغییرات و تحولات یک‌زبان را در دوره‌های گوناگون بررسی، گاه علل تغییر و تحول آن را نیز تحلیل می‌نماید. نوع این تحقیق، بنیادی کتابخانه‌ای و روش آن توصیفی موردی گذشته‌نگر است.