سبد سفارش شما خالی است!

پژوهشی درباره اهمیت «شناخت نفس» و آثار و ابعاد آن از منظر قرآن و سنت است. در این اثر به ضرورت بحث از انسانشناسی و نتایج و برکات آن پرداخته شده و تبعات غفلت از ساختار و قوانین وجودی خویش بیان گردیده است. نویسنده به رابطه خودشناسی با تعقل و تفکر، رابطه شناخت خویش و شناخت دیگران و رابطه انسان با عالم غیب اشاره کرده و شناخت نفس را زمینهساز شناخت همه چیز دانسته و معرفت نفس را بزرگترین رستگاری برای انسان عنوان کرده است. وی انسان را هدف خلقت معرفی کرده و خلقت همه موجودات را به جهت به کمال رسیدن انسان ارزیابی کرده است. وی عدم شناخت نفس را معلول تنبلی و بیحوصلگی افراد دانسته و جهنم را جایگاه انسانهای تنبل و بیحوصله دانسته است و اگر انسان خود را نشناسد سر از جهنم در خواهد آورد.