سبد سفارش شما خالی است!

امروز و در دوران معاصر، همۀ ما با خواندن زندگی‌نامۀ عارفان بزرگ شیعی، هیجان‌زده می‌شویم و تصور می‌کنیم زمانی که کتاب را می‌خوانیم، به شهر خواب و خیال سفر می‌کنیم و هنگامی که بیدار می‌شویم، انگار از بهشت، بیرون‌مان کرده‌اند... وقتی آن‌همه خوبی، سلامت روح، آرامش و ایمان را می‌بینیم، با طراوت می‌شویم و مطمئن می‌شویم که "می‌شود"... و هنگامی که دشواری آزمون‌های گوناگون‌شان را می‌خوانیم، به خود نهیب می‌زنیم که: "یعنی می‌توانم؟"... به هرحال، امروز، شیفتۀ مجموعه‌ای از بزرگانیم که بنده‌های خوبی برای خدا بوده‌اند و آن‌چه ما "می‌خواهیم"، آنان "توانسته‌اند". در حقیقت، عارفان بزرگ، به مقصدی رسیده‌اند که ما، مدت‌هاست حسرت‌اش را داریم. سیدعلی قاضی طباطبایی تبریزی، از آن دسته است که توانسته‌اند. و برای شناختن ایشان همین بس که: اگر امروز، کتابخانۀ عرفانی خانۀ ما را کتاب‌هایی پر کرده‌اند که مشتاق زندگی‌نامۀ بزرگان شگفتی‌ساز عرفانی است؛ بیشترشان، با واسطه، شاگرد معنوی آقای قاضی بوده‌اند. نویسندۀ کتاب حاضر در چهار بخش خشت اول، حلقۀ پروانه‌ها؛ شبیه ما؛ و از "گلوی" عبدالله گوشه‌هایی از زندگی این عارف بزرگ را به تصویر کشیده است.