سبد سفارش شما خالی است!

از اواخر قرن نوزدهم که نخستین ساختة هنر هفتم توسط برادران «لومیر» به نمایش گذاشته شد، تا زمان حال، پرسشی ساده و در عین حال اساسی ذهن فیلم‌سازان، نویسندگان و مخاطبان را به خود معطوف کرده است و آن اینکه شخصیت‌ها، تصاویر، رویدادها و دیگر عناصر، براساس چه شیوه‌ای باید پرداخت شوند تا علاوه بر ایجاد حس واقعیت در ذهن بیننده، تأثیرپذیری او را از این دنیا به حداکثر خود برساند. گرچه این پرسش بسیار ساده است، اما نظرهای متفاوتی برای پاسخ به آن ارائه شده است. کتاب حاضر به عنوان ارائه دهنده یکی از این نظرات در زمینة فیلم‌نامه و ساختار داستان است که از راویه‌ای دیگر به این «راز» نگاه کند. در این مسیر، سعی بر آن است تا الگویی در جهت خلق دنیای دراماتیک و هدفمند که پیش‌نیاز یک فیلم «درست» است، ارائه شود. در جهت ارائه این الگو، تعدادی فیلم از سینمای نئورئالیسم ایتالیا تا سینمای کلاسیک «هیچکاک» و «ولز» و فیلم‌هایی که براساس شاهکارهای «ویلیام شکسپیر» ساخته شده‌اند، بررسی شده است. انتخاب این فیلم‌ها، براساس الگویی بوده که طیف وسیعی از ژانرها و سبک‌های مختلف را شامل می‌شود.