سبد سفارش شما خالی است!

دل اشاره‌های مولف درباره‌ی وضعیت روحی و معنوی خود است. نوشتار حاضر که حاکی از دغدغه‌های فکری و مشغولیت‌های ذهنی و زاویه نگاه نویسنده به دنیا بوده، سراسر دل‌خوری و گلایه از مردم به خاطر آلوده شدن آنان به گناه و غفلت از واقعیت‌ها ‌است. وی با ابراز احساس خستگی و ملال‌آور بودن روزهای نخستین هفته، سه‌شنبه را پایان رفاقت با ابلیس دانسته و چهارشنبه را به امید پنج‌شنبه طی کرده و تمام پنج‌شنبه را منتظر جمعه است تا در آن روز با لذت و یاد قیامت روح خود را صیقل دهد. از نظر نگارنده عامل اصلی طولانی شدن دوره غیبت امام زمان(ع) و انتظار مومنان، گناهان آن‌ها است.