سبد سفارش شما خالی است!

در واژۀ "کله قن" دو مشخصۀ مهم از لهجۀ کرمانی نهفته است که رعایت نکردن آن‌ها گاه مقلدین این لهجه را به بیراهه می‌کشاند. این خصوصیات عبارت‌اند از: حذف بخش پایانی کلمات مانند قن به جای قند. این حذف در دو مورد صورت می‌گیرد. نخست حروفی که پس از مصوت‌های بلند می‌آیند مثل‌ ما به جای ماه و دوم حروف پایانی کلماتی که در هجای آخر خود بعد از مصوت، دو حرف ساکن‌ دارند مثل رف به جای رفت. خصوصیت دوم لهجۀ کرمانی ادای حرف "ق" از مخرج مخصوص آن است. کتاب حاضر، در حوزۀ ادب فولکلوریک، حاوی سروده‌هایی به لهجۀ کرمانی به همراه شرح آن‌ها است. عناوین برخی از سروده‌ها عبارت است از: ورچی نملی؛ مسکه فروش؛ چشت‌خوار؛ گرگی؛ خواستگاری؛ یاد دوست؛ عبرتو؛ و دور باطل.