نهادهای بینالمللی و سیاستهای ملی
بحث کتاب حاضر این است که نهادهای بینالمللی میتوانند با به کارگیری ساز و کارهای جانشین تأثیر بیشتری بر سیاست ملی کشورها داشته باشند. به ویژه این نهادها میتوانند قربانیان عدم متابعت را به کار گرفته و یا حتی میتوانند به حوزههای داخلی طرفدار متابعت اختیاراتی دهند تا متابعت ملی را در کشورشان نظارت و تحت اجرا در آورند. متابعت به میزان پایبندی یک کشور به یک ماده صریح در یک قراداد بینالمللی باز میگردد. نویسنده در این کتاب در جستجوی حل و فصل هر یک از سه معنای اساسی در مورد سازمانهای بینالمللی است. همچنین نویسنده یک چهارچوب نظری را گسترش میدهد که به واسطة آن فعالان غیردولتی و سازوکارهای داخلی به حوزة مطالعات نهادهای بینالمللی کشیده میشوند. کتاب حاوی پنج فصل، دو پیوست، کتابشناسی دعایه است. مطالعه نهادهای بینالمللی؛ اقدامات نظارتی؛ ساز و کار متابعت؛ قدرت نهادهای ضعیف بینالمللی؛ و نتیجهگیری عنوان فصلهای کتاب است.