سبد سفارش شما خالی است!

افراد سینه‌فیل به‌طور معمول جزئیات حاشیه‌ای و تصادفی موجود در تصویر سینمایی را فتیشیزه کرده‌اند: ژست و حالت یک دست، وزیدن باد بین درخت‌ها و مانند آن. کریستین کیثلی نشان می‌دهد آن گرایش تماشاگرانه‌ای که این قبیل مواجهات سینمایی را رقم می‌زند، درواقع پیوندهای روشنی با سرآغازهای فیلم و سینما بر طبق تعریف آندره بازن، رولان بارت و دیگران دارد. نگارنده در پیامدهای این نگرش ویژه، این هستی‌شناسی، کندوکاو می‌کند و ایده «حکایت سینه‌فیلیایی» را به‌عنوان نوع جدیدی از نقد پیش می‌نهد، روشی در حوزه نگارش تاریخی که تجربه این لحظات را افزون بر تقلید کردن بسط می‌دهد.