سبد سفارش شما خالی است!

مباحث فلسفة اخلاق در یونان باستان در ذیل موضوعاتی چون خیر و فضیلت مورد توجه بوده است. در دورة میانی تاریخ فلسفه، یعنی در دورة فرهنگ و تمدن اسلامی، زمینه‌ها و بسترهای بالقوه یا بالفعل مباحث بنیادی و ریشه‌ای در اخلاق را می‌توان مشاهده کرد. نخستین منبع حوزة بحث از مباحث نظری اخلاق، به کلام اختصاص دارد و جرقه‌های آغازین مباحث فلسفة اخلاق را می‌توان در نزد متکلمان ملاحظه کرد. در حوزة فلسفه نیز، در مبحث عقل‌ عملی می‌توان شاهد نظریاتی دربارة فلسفة اخلاق بود. متفکرین بسیاری دربارة فلسفة اخلاق، نظریاتی را ارائه داده‌اند. اما در دوران معاصر ایران، نخستین آرای فلسفی جدید دربارة فلسفة اخلاق را باید در آثار تقی ارانی و محمدعلی فروغی جست‌وجو کرد. کتاب حاضر دربارة اندیشه‌های‌ فلسفی برخی از متفکران معاصر ایران هم‌چون علامه محمدحسین طباطبایی، محمدتقی جعفری، عبدالکریم سروش، مهدی حائری یزدی، مرتضی مطهری، مصباح یزدی، رضاداوری اردکانی، عبدالله جوادی آملی و... دربارة مباحث فلسفة اخلاق است. کتاب با مقدمه‌ای کلی بر فلسفة اخلاق در یونان به عنوان خاستگاه چنین مباحثی آغاز شده است. همچنین از آنجا که بخشی از موج جدید فلسفة اخلاق در ایران مربوط به ورود مارکسیسم در ایران است. نگارنده فلسفة اخلاق مارکسیستی از نوع ایرانی و برخی در آثار در این حوزه را نیز، نقد و بررسی کرده است.