سبد سفارش شما خالی است!

در کتاب حاضر ویژگی‌های نحوی و دستوری زبان فارسی در نثر قرن پنجم و ششم هجری تحت این عناوین بررسی می‌شود: جمله‌های ساده و انواع آن، جمله‌های مرکب، ویژگی‌ در استعمال فعل، بررسی استعمال ضمایر، بررسی دگرگونی‌های حروف ربط و اضافه، بررسی حرف نشانه‌ی "را" در مفعول، استعمال "را" در معانی غیر مفعولی، حذف، تکرار، تقویم و تاخیر در اجزای جمله، چگونگی مسند در جمله‌های اسنادی، جمله‌هایی که با ساختمان خاص برای نقل ماجرا، جمله‌های وصفی و حالی، استعمال جمله‌های تعجبی، استعمال جمله‌های عربی در ادامه‌ی جمله‌های فارسی، و جمله‌های معترضه و دعایی. اطلاعات به دست آمده در این زمینه با بهره‌گیری از کتب "تاریخ بیهقی"، "تاریخ سیستان"، "سمک عیار"، "سیاست‌نامه"، "کشف المحجوب هجویری" ،"اسرار التوحید و سخنان و حالات بوسعید"، "دانش‌نامه‌ی علایی"، "الابنیه"، "عتبه الکتیبه" و "نامه‌های رشید و طواط" فراهم آمده است.