روشهای پژوهش در علوم اجتماعی: نظریههای شناخت و مفاهیم اساسی روششناسی
تحقیق اجتماعی عبارت است ازمشاهده منظم زندگی اجتماعی به منظور یافتن و شناخت الگوهایی که میان موارد مشاهده شده وجود دارد. مردم با یکدیگر به کنش متقابل میپردازند و برای این کنشهای متقابل ساختارهایی ایجاد میکنند، پژوهندگان اجتماعی نیز درصدد کشف ماهیت روابط انسانی برمیآیند. بدینسان پژوهش اجتماعی به کشف الگوها و قوانین حاکم بر شیوههای کنش متقابل میان مردم در جامعه اطلاق میشود. به طور کلی روش واحدی برای اجرای پژوهش اجتماعی وجود ندارد. مطالعه علمی در ابزارهای تحصیل شناخت انسان و پیوند دهندۀ میان علوم است. روششناسی، مطالعه علمی در ابزارهای تحصیل شناخت انسان و پیونددهنده میان علوم است. روششناسی به نظریه شناختی نیاز دارد که از آن بتوان دلالتهای متعین استخراج کرد. کتاب حاضر جلد نخست از مجموعه «روشهای پژوهش در علوم اجتماعی» است که به معرفی نظریههای شناخت و روششناسی اختصاص دارد و طی آن نه روش شناخت از جمله تجربهگرایی، عقلگرایی انتقادی، تفسیرگرایی، و روششناسی پدیدارشناختی مطرح گردیده است. مدلهای تبیین پارادایمهای علوم اجتماعی، فرآیند مراحل پژوهش و جنبههای کاربردی آنها از دیگر مباحثی است که در کتاب بر آنها تاکید فراوان شده است. هر فصل دارای نتیجه، خلاصه، پینوشتها، سوالات اساسی و منابع است.