سبد سفارش شما خالی است!

تفسیر آیاتی از قرآن کریم است که در آن‌ها به اسمی از اسماءالحسنای الهی اشاره شده است. در ابتدای این اثر به بیان کلیاتی از اسمای الهی در قرآن و روایات و مبانی تفسیری مربوط به آن، پرداخته شده و نکاتی در مورد اسماءالحسنی و مفهوم و مصادیق مربوط به آن ارایه شده است. در ادامه نویسنده به بیان آثار اسماءالحسنی و اسم اعظم خدا از منظری روایی پرداخته و روش استفاده از آن‌ها را بیان نموده است. در بخش بعدی کتاب نویسنده به بیان تفسیر اسامی از خداوند متعال مانند: صمد، رحمان، رحیم، ملک، قدوس، سلام، مؤمن، مهیمن، عزیز، جبار، متکبر، باری، مصور، خالق، غفار، فتاح، قهار، وهاب، رزّاق، علیم، بصیر، سمیع، عزیز، معز، رافع، مذل، عدل، لطیف، خبیر، عظیم، غفور، شکور، باسط، قابض، علی، کبیر، رقیب، مجیب، محیی، ممیت، واجد، ماجد، قادر، اول، آخر، ولیِ، متعالی، منتقم، عفوّ، نافع، مانع، وارث، باقی، حنان، منان، دیان، برهان و ... پرداخته و ایات مربوط به آن‌ها را بیان نموده است. بیان آداب و شرایط دعا و خواص دعای جوشن کبیر، از دیگر محورهای مهم مندرج در این نوشتار است.