سبد سفارش شما خالی است!

بعد از فروپاشی شوروی تلاش آمریکا بر این بود تا با خلق نظریه‌های تازه در روابط بین‌الملل مروج ارزش‌های آمریکایی بوده و دفاع از این ارزش‌ها، حتی به قیمت مداخله در کشورهای هدف، را مشروع جلوه دهد. جورج بوش با بهره‌گیری از تعدادی از مسئولان و متفکرانی که در دورة بوش پدر دارای مناصب اجرایی و سیاست‌گذاری بودند و به نومحافظه‌کاران آمریکایی شهرت یافتند دکترین جدیدی را مطرح نمود. از مشخصه‌های این دکترین انتخاب استراتژی عملیات پیشگیرانه برای مبارزه با غیرخودی‌ها و تقسیم دنیا به نیروهای خیر و شر بود. در این دکترین، آمریکایی شدن جهان و جلوگیری از به وجود آمدن یک ابرقدرت رقیب، از اهداف سیاست خارجی آمریکا شمرده شد و عملیات نظامی به عنوان ضامن اجرایی این اهداف بلامانع تلقی گردید. محافظه‌کاران جدید از روشنفکران عموما یهودی و چپ‌گرا بودند که با اعتقاد به برتری تمدن غرب، به خصوص نوع آمریکایی آن، اقتصاد آزاد و لیبرال دموکراسی را ترویج کرده و با نحله‌ای از مسیحیت هماهنگ شدند. محافظه‌کاری جدید، بی‌اعتنا به اصول بین‌المللی مبتنی بر حاکمیت قانون به طور همزمان مداخله‌گرایی و انزواگرایی را دنبال می‌کند. نویسنده در این کتاب، روند رو به رشد دیدگاه‌های نومحافظه‌کاران آمریکا و گسترة نقوذ تاثیر آن در حوزة بین‌الملل را تحلیل می‌کند.