سبد سفارش شما خالی است!

درمان «وجودی» یا «هستی‌گرادرمانی» یا «روان‌درمانی اگزیستانسیال»، نوعی روش فلسفی بر درمان است که بر این باور عمل می‌کند که کشمکش درونی در درون یک فرد ناشی از مواجه اشخاص با مفروضات مسلمی از هستی است. این مفروضات، همان‌گونه که توسط «اروین یالوم» اشاره شده، عبارت‌اند از: غیرقابل اجتناب بودن مرگ، آزادی و مسئولیت همراه با آن، انزوای وجودی (که اشاره به پدیدارشناسی دارد)، و درنهایت بی‌معنایی (در مفهوم اگزیستانسیالیسمی). در این کتاب ضمن پرداختن به «روان‌درمانی وجودگرایی»، نقش درمان وجودگرایی در ابعاد مختلف زندگی، تبیین می‌شود.