سبد سفارش شما خالی است!

این کتاب از چهار بخش تشکیل شده است. نویسنده در بخش نخست در قالب دو فصل به مباحث مقدماتی مانند توضیح واژگان کلیدی، تاریخچه بحث، تعریف و بیان مسئله و پرسش اصلی می‌پردازد. در این فصل دو پرسش مهم مطرح می‌شود؛ پرسش نخست این است که آیا «خودفرمانروایی» بزرگ‌ترین حق و بزرگ‌ترین ارزش‌ برای انسان است و این حتی از ارزش مهمی مانند معناداری و هدف‌داری زندگی بالاتر و مهم‌تر است؟ پرسش دوم این است که بر فرض که «خودفرمانروایی» بزرگ‌ترین ارزش و حق برای انسان باشد، آیا دین با این «خودفرمانروایی» ناسازگار است و آن را از انسان سلب می‌کند؟ نویسنده در بخش دوم کتاب به بحث خودفرمانروایی انسان در دیانت مسیحیت می‌پردازد. بخش سوم کتاب به مسئله خودفرمانروایی انسان در تاریخ اندیشه اسلامی، اختصاص یافته است. نویسنده، تلاش دارد همان پرسش‌هایی را که در بخش دوم از مسیحیت کرده است در این بخش از اسلام بکند. سعی دارد بگوید که اسلام چه موضعی درباره «انسان» و «حجیت غیرانسان بر انسان» و درنتیجه مسئله «خودفرمانروایی» انسان دارد؟ بخش چهارم و پایانی کتاب که خود شامل چهار فصل است به خودفرمانروایی انسان در ادیان کوچک، اختصاص یافته است.