سبد سفارش شما خالی است!

تبیین «رابطه الحاد با از خودبیگانگی» است و در حوزه روان‌شناسی دین به تشریح نوعی «انسان‌گرایی» درباره آزادی پرداخته، که «هم‌بودی انسان با خدا» را زیر سوال می‌برد. نگارنده در این میان به دنبال ردیابی نقطه‌عطف‌های فلسفی، در مسیر پیشرفت الحاد معاصر، از خاستگاه آن در تفکر مدرن تا زمان حاضر است. کوژیتوی دکارتی که عموما به اهمیت خطیر آن در شکل‌گیری فهم مدرن از خویشتن اذعان می‌شود، بن‌مایه هدایت‌کننده در این اثر است و نشان می‌دهد که چگونه منظر کوژیتویی که تحت تاثیر علم جدید تقویت شد، الهام‌بخش خط سیری فلسفی گشت که این اعتقاد سنتی ازخودبیگانه دانستن انسان بی‌اعتقاد به خدا را، به این دیدگاه تبدیل کرد که اعتقاد به خدا منشا مهمی برای ازخودبیگانگی بشر است.