سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در دولت احمدینژاد
ایران - روابط خارجی - 1384 / ایران - روابط خارجی - 1357 / ایران - سیاست و حکومت - 1357 / ایران - سیاست و حکومت - 1384
وقوع انقلاب اسلامی ایران باعث دو تحول و دگرگونی بنیادین در روابط بینالمللی گردید: یکی قرار گرفتن محوریت دین و فرهنگ اسلامی در رویدادهای جهانی که به مدت چندین قرن منحصر به عوامل سیاسی و اقتصادی شده بود؛ دیگری تاسیس و استقرار نظام جمهوری اسلامی بر پایۀ الگوی ولایت فقیه و در نتیجه آغاز دوران جدید در سیاست خارجی و ایجاد شیوهای نوین در مبارزه با استعمار و استکبار جهانی. با پیروزی انقلاب اسلامی، برای اولینبار منشور اسلامی روابط بینالملل و اصول اولیۀ سیاست خارجی به وضوح در قانون اساسی کشور تدوین شد. نگارنده در کتاب حاضر نخست کلیاتی را دربارۀ سیاست خارجی ایران و اندیشههای مقام معظم رهبری در این باره بیان و سپس سیاستهای کلی ناظر بر روابط خارجی ایران را پس از انقلاب بررسی میکند. در بخشهای پایانی نیز به طور خاص به سیاست خارجی کشور در دورۀ دولت نهم ـ دولت احمدینژاد ـ میپردازد و سختیها و مشکلات پیش روی این دولت را در مقابله با عوامل خارجی برای حفظ سیاستها بیان مینماید.