سبد سفارش شما خالی است!

در فرهنگ مکتوب ایران، نمونه‌های نثر زنان بسیار کمیاب است، در کل دورة تاریخ ادبیات ایران تا ابتدای دورة قاجار، جز چند رسانة فقهی، نمونة دیگری از نثر زنان در دست نیست. زنان اهل سخن فرض نمی‌شدند و در تاریخ‌ها، تذکره‌ها و سایر متون نیز (جز موارد انگشت‌شمار) حضور نداشتند. غایب بدون آنان، نشان‌دهندة بی اعتبار دانستن حضور زن در ساختار فرهنگ مکتوب است و به این دیدگاه عرفی مردسالار اشاره دارد که میان زن و فرهنگ سبانیت وجود دارد. در ابتدای قرن جدید، حضور زنان در ادبیات و اجتماع نه در ایران که در بسیاری از ممالک جهان، حضوری تازه بود، اما در ایران پیوند این مساله با مباحث عرفی، مذهبی و تربیت سنتی خانواده‌ها سبب شد که موضوع زنان به موضوعی حساس تبدیل شود و سبب ایجاد بیشترین کشمکش‌ها در سطح جامعه گردد. در این کتاب با در نظر گرفتن سیر تاریخی از ابتدای دورة قاجار تا دورة مشروطه، زمینه‌های شکل‌گیری حضور زن در انواع نثر به همراه اولین نمونه‌های نثر زنان بررسی و تحلیل شده است.