فرهنگ و ادبیات ایران پیش از اسلام
این کتاب دربارهی زبانها و ادیان ایران باستان است. مطالب مختصر کتاب در هفت فصل سازمان یافته است. در فصل اول به موقعیت جغرافیایی فلات ایران، کهنترین تمدنهای ایران باستان مانند سیلک کاشان، عیلام، کاسیها، لولوبیها و گوتیها، خاستگاه آریاییها، سرزمین اصلی آنها، مهاجرت آریاییان به فلات ایران اشاره شده است. در فصل دوم دورههای زمانی زبانهای ایرانی به سه گروه اصلی: 1- زبانهای ایرانی باستان، 2- زبانهای ایرانی میانه، 3- زبانهای ایرانی نو تقسیم میشوند. سپس اطلاعاتی دربارهی زبانهای گروه اول (ایرانی باستان)، شامل زبانهای "مادی"، "سکایی"، "فارسی باستان" و "اوستایی" همراه با معرفی مهمترین آثار باقیمانده از آنها، و اشارهای به ویژگیهای نظام آوایی و نوشتاری آنها، ذکر میگردد. در فصل سوم از آیین زرتشتی، زمان و زادگاه و آموزههای زرتشت، همچنین عقاید رایج در دورهی هخامنشی صحبت شده است. فصل چهارم مرور بسیار کوتاهی بر تاریخ دورهی میانه، شامل دورهی سلوکی و اشکانی و ساسانی است. فصل پنجم به زبانهای ایرانی میانه را به دو گروه غربی (پهلوی اشکانی و پهلوی ساسانی) و شرقی (سغدی، خوارزمی، سکایی و بلخی) تقسیم میکند و محدودهی جغرافیایی و ویژگیهای هریک را معرفی مینماید. در فصل ششم آثار باقیمانده از زبانهای ایرانی "میانه"، شامل کتیبهها سفالنوشتهها، سکهها، سنگنوشتهها، سنگمزارها، کتابها و متون مختلف معرفی شدهاند. فصل هفتم شامل اطلاعاتی دربارهی ادیان و آیینهای رایج در دورهی "میانه" است. مانویت (زندگینامهی مانی، سفرهای تبلیغی مانی، آموزههای مانی، عقاید آیینی مانوی)، آیین مهر (میترائیسم)، زروانیسم و مزدکی، آیینهایی هستند که خواننده در این فصل با آنها آشنا میشود.