سبد سفارش شما خالی است!

موضوع پژوهش حاضر، بررسی ایدئولوژی و جهان‌نگری «مولانا جلال‌الدین بلخی»، شاعر و عارف بزرگ قرن هفتم هجری است. فصل نخست به موضوع انسان و ساحات وجودی او اختصاص دارد. در فصل دوم توجه اصلی نویسنده معطوف به ویژگی‌های ابدال حق یا اولیا از سوی مولانا است. در میان این ویژگی‌ها به دو مفهوم فقر و فنا توجه بیشتری شده است. در فصل سوم با تبیین خاستگاه‌های درونی و بیرونی درد و رنج، نگاه مولانا در خصوص «شر» تحلیل شده است. عشق، معرفت‌شناسی مولانا، رویکرد اخلاقی وی، تصویر خدا نزد مولانا و ...، از موضوعات دیگر مطرح شده در این کتاب است.