سبد سفارش شما خالی است!

در کتاب حاضر، نگارنده بر آن است تا علاوه بر آشنایی با زندگی و آثار عرفای بزرگ به‌نوعی، سیر تاریخی اشعار عرفانی را نیز بررسی کند. مؤلف بیان می‌دارد که عرفان به سبب جهان‌بینی و استنباط خاص خود از شریعت و گرایش به حال، از همان آغاز با شعر آمیخته بود. در زبان فارسی با پیدایی و گسترش عرفان، شعر عرفانی پدید آمد و سبب تحولی برجسته در صورت و معنی شعر فارسی شد. عرفان، به سبب موضوع و اوضاع تاریخی و سیاسی و اجتماعی و فرهنگی، جاذبه‌ای داشت که تنها در میان اهل خانقاه نماند و بسیاری از مردم عادی را نیز به خود جذب کرد.