سبد سفارش شما خالی است!

این گفتار مجموعهای از نکتههای اخلاقی و تربیتی و عرفانی است که از متون ادبی و منابع دینی استخراج شده است. متوجه ساختن مخاطبان به اهمیت و عظمت آخرت در آیاتی از سورههای انعام, مؤمنون و آل عمران و دو روایت از پیامبر اکرم (ص) و حضرت علی (ع) همراه با تمثیلهایی برگرفته از اشعار صائب تبریزی, جامی و مولوی و فردوسی، مطالبی است که صفحات نخست کتاب به آن اختصاص داده شده است. نویسنده سپس درباره واژههای آزار, اتحاد, احترام به والدین و اخلاص سخن گفته است و به آیات و احادیث, تمثیلها و ضربالمثلهای فارسی, حکایتی از گلستان سعدی و دیگر متون ادبی و تاریخی اشاره مینماید. واژههای دیگری چون ادب, اسراف, امانتداری، بخل، پاکیزگی, پشیمانی, تربیت, تکبر, توبه, بخشش, حقالناس, حیا و خشم هر یک دارای مفهوم و پیام خاص تربیتی و انسانی است که با استناد به منابع چهارگانه بالا به آنها پرداخته میشود. وی در صفحات پایانی، کلمههای متنوعی چون عزت و ذلت, فریب, فقر, قرض, قضاوت, کینهتوزی, گذشت, مدارا, مرگ, مشورت, موعظه, مهماننوازی و همسایهدوستی را با استناد به قرآن, حدیث, تمثیل و اشعارالحکایات تشریح کرده که در مورد هر یک از آنها حداقل یک نکته ظریف تربیتی, اخلاقی و آموزشی به چشم میخورد.