سبد سفارش شما خالی است!

این کتاب دربردارنده 8 مقاله مربوط به چهارمین همایش ملی صرف با محوریت «نظریه‌های صرفی نوین در زبان‌های ایرانی» است. نگاهی به دستور سنتی که در آن طبقه‌بندی مقولات کلام و بررسی حالت‌های دستوری واژه‌ها جایگاهی ویژه دارد تا دستور زایشی که در آن واژگان یکی از حوزه‌های مستقل دستور شمرده می‌شود، بیانگر توجه ویژه دستورنویسان و زبان‌شناسان به حوزه صرف است. وجود ویژگی‌های متنوع واژگانی در زبان‌های مختلف و در پی آن شکل‌گیری نظریه‌های متعدد صرفی، گستره این شاخه از زبان‌شناسی را بیش‌ازپیش نمایان می‌سازد؛ این گستره به نگرشی نسبتاً نوین در زبان‌شناسی یعنی زبان‌شناسی شناختی، نیز کشیده می‌شود و صرف شناختی دریچه‌ای نو در پژوهش‌های زبان‌شناختی می‌گشاید. در این میان بهره‌گیری از دستاوردهای زبان‌شناسی رایانشی، و به‌ویژه زبان‌شناسی پیکره‌ای و استفاده از داده‌های کمی، شرایط را برای تأیید نظریه‌های صرفی فراهم می‌کند. سرعت پیشرفت در این حوزه علمی به‌حدی است که برگزاری دائمی همایش‌های علمی تخصصی را برای ارائۀ دستاوردها و تبادل‌نظر صاحب‌نظران، ضروری می‌نماید.