سبد سفارش شما خالی است!

به نظر می‌رسد جامعه‌شناسی در کشاکش خود و غیر خود سرگردان است. در کشاکش علمی بودن از سویی و انسان بودن از دیگر سو. رفت و آمد علوم اجتماعی از قلمرو عقل عملی به حوزه عقل نظری و اقتضائات این تردد معضلی است که دغدغه مقالات کتاب حاضر را تشکیل می‌دهد. علوم اجتماعی از حیث وجودی با اخلاق، سیاست، تاریخ، هنر، شعر و سایر وجود وجود آدمی تنیده است، ولی همین ویژگی در تعارض با خصیصه‌ای قرار می‌گیرد که جامعه‌شناسی را در محدوده تنگ دانش اشیا و عقلانیت تجربی می‌پسندد.