سبد سفارش شما خالی است!

مدیریت به منزله‌ی شاخه‌ای از علوم اجتماعی، مشمول انتقاداتی است که به روش‌شناسی، ابزار و چگونگی تولید آن وارد است. در سده‌ی بیستم، مدیریت هم‌چون فرزند خلف مدرنیته، در خدمت آرمان‌های پیشرفت‌گرایی و توسعه‌ی صنعتی قرار گرفت و توانست به کمک یافته‌هایی که علم، مویدشان بود، هم‌ نقش یک راهنمای خردمند در تحقق هدف‌های سازمانی را برعهده بگیرد و هم مسئول مشروعیت بخشیدن به آن چیزی باشد که نظام سرمایه‌داری اراده می‌کرد. آیا علم مدیریت باز هم قادر به ایجاد اعتماد در مدیران برای حل مسائل سازمانی خواهد بود؟ آیا برای بازسازی تصویر ناخوشایند خود در ذهن منابع انسانی به اتهام سازش با مراجع ثروت و قدرت در بهره‌کشی پنهان از انسان، فرصتی وجود دارد؟ نگارنده در کتاب حاضر با رویکرد انتقادی به علم مدیریت از یک سو و با مراجعه به نتایج استفاده از آن در دنیای واقعی سازمان‌ها از سوی دیگر کوشیده است تا فایده‌ی این علم را در گره‌گشایی از مسائل همیشگی بشر به چالش فراخواند.