ایدئولوژی و ادبیات: بررسی تطبیقی اندیشههای حافظ، مولوی، خیام، شاملو و فروغ
مولوی، جلالالدین محمدبن محمد، 604 - 674ق. / حافظ، شمسالدینمحمد، - 792 ق. / شعر فارسی - تاریخ و نقد / فرخزاد، فروغ، 1313 - 1345 / خیام، عمربنابراهیم، 432 - 517؟ ق. / شاملو، احمد، 1379 - 1304 / شعر فارسی - مقالهها و خطابهها
شعر به عنوان بستری که بخش بزرگی از اندیشههای ایرانی در آن جاری شده و به نمایش درآمده، از ابتدا دو شاخه را شاهد بوده است؛ شاخهای که بنای آن بر تمرکزگرایی در اندیشه و عمل بوده و شاخهای دیگر که بر تکثر تکیه داده است. بر این اساس نویسنده با نگاهی تطبیقی به شعرهای حافظ، مولانا، خیام، شاملو و فروغ فرخزاد در چارچوب «جامعهشناسی ادبیات، سعی دارد نشان دهد که بخش بزرگی از اندیشههای شاعرانی که از رهایی، آزادی، انسان متعالی و جامعه آرمانی سخن میگفتند و در برابر استبداد قرار داشتند خود عمیقا مستبد و مبتنی بر تمرکزگرایی بودهاند.