سبد سفارش شما خالی است!

ماکس دلمارک 50 ساله، پیانوزن معروفی بود. او وضع مالی خوبی داشت، اما حدود 20 سال پی‌درپی تحت انواع درمان‌های روانی و دارویی قرار داشت، زیرا به حد مرگ از اجرای روی صحنه وحشت داشت. برنی او را همراهی می‌کرد تا از وحشت‌اش کاسته شود. آن دو وقتی برای اجرای موسیقی در خیابان رم در پاریس رفتند، برنی او را روی صحنه هل داد و او ابتدا وحشت و سپس با آرامش شروع به نواختن پیانو کرد. 22 روز دیگر مرگ وحشتناکی انتظار ماکس را می‌کشید، ولی او مطلع نبود. ماکس بعد از مرگ ناگهانی می‌توانست تمامی مسایل را دوباره تجربه کند و حتی با رز دختری که 30 سال پیش در دانشکدة موسیقی تولوز تحصیل می‌کرد و ماکس عاشق او بود، ملاقات کرد. او مانند زندگان همة احساسات را درک می‌کرد.