سبد سفارش شما خالی است!

لیبرال دموکراسی آخرین آرزوی انسان عصر جدید برای ایجادحکومتی است که در سایة آن انسان به نهایت رشد و تعالی رسیده و از حداکثر آزادی و رفاه برخوردار شود. مبارزات سیاسی در تاریخ کشورهای مختلف جهان، همواره برای کسب آزادی و ایجاد حکومتی بوده است که در آن برابری همة اقشار جامعه حفظ شده و همة انسان‌ها از حقوق مدنی و مشارکت سیاسی برخوردار شوند. جنبش‌های ملی در قالب حرکت‌های سیاسی و اجتماعی در طول تاریخ، این هدف را مدنظر داشته‌اند و ایدئولوژی‌های مختلف همواره مدعی دستتیابی به این آرمان‌ از طریق برپا ساختن حکومت‌هایی بر مبنای اصول و اعتقادات خود بوده‌اند. تا اواخر قرن نوزدهم در پرتو اندیشة لیبرالیسم کلاسیک، مفهوم دولت کوچک لیبرال حاکم بود، اما این مفهوم در اوایل قرن بیستم در پرتو اندیشة لیبرالیسم مدرن به دولت رفاهی بزرگ تغییر شکل داد. آنچه این تحول را ایجاد کرد، مفهوم سازمان‌یافتگی دولت بود. در واقع لیبرالیسم، چشم‌انداز زیبایی با امید به آیندة بهتر و پیشرفت‌های فردی و اجتماعی افزون‌تر، فراروی انسان قرار داد، اما رشد شتابان سرمایه‌داری و شدت یافتن آسیب‌های اجتماعی و به ویژه شکاف طبقاتی نیاز به ترمیم و نوسازی نظری آن را ضروری ساخت. نگارنده در کتاب حاضر به بازخوانی نظریات مطرح‌شده در زمینة لیبرال دموکراسی پرداخته است.