گفتمان تلویزیونی: تجزیه و تحلیل زبان در رسانه تلویزیون
نویسنده در این کتاب در چهارچوب تحلیل گفتمان به بررسی مقولة گفتار و زبان در تلویزیون میپردازد. بدین ترتیب وی در بخش نخست از کتاب نشان میدهد که تلویزیون چگونه اغلب از ساختارهای روایتی و تمهیدهای شکلی معین استفاده میکند تا با برقراری رابطة مستقیم با جهان بیرون، نگرشهای خاصی را دربارة جهان ترسیم کند. در بخش دوم به توضیح این نکته میپردازد که تلویزیون به چه شیوهای حس نزدیکی و صمیمیت میان فردی را میان افراد حاضر در صحنه، بین افراد و جهان مورد گفتوگو و بین آنان و بینندگان ایجاد میکند. در بخش سوم کتاب، این موضوع تشریح میشود که تلویزیون گاهی از طریق ابراز آشکار احساسات منفی افراد را تحریک میکند و احساسات را برجسته میسازد. بخش چهارم با تمرکز بر عنصر ترغیب و تشویق به بیان این موضوع میپردازد که تلویزیون از رهگذر ترغیب و پوشیدهگویی مطلوب و دلپذیر بودن برخی خدمات و کالاها را ـ اعم از مادی و نمادین ـ به تصویر میکشد. در واقع نویسنده در این کتاب ضمن تبیین چهار ویژگی داستانگویی، کشمکش، ترغیب و نزدیکی و توضیح سه درونمایة گفتار تلویزیون یعنی احساسات، اخلاقیات و واقعیت، آنها را در گسترة وسیعی از برنامههای غیرداستانی همچون برنامههای مستند، گفت و گویی، دادگاهی، مصاحبههای سیاسی و.. مورد بررسی قرار میدهد.