سبد سفارش شما خالی است!

"ریچارد فایمن" از استادان برجسته‌ی فیزیک بوده که در سال 1967 ـ به سبب سهمی که در نظریه‌ی برهم‌کنش‌های هسته‌ای داشت، به ویژه برای اکتشافاتش مربوط به تولید انرژی در ستاره‌ها ـ برنده‌ی جایزه‌ی نوبل فیزیک شد. متن حاضر شامل مصاحبه‌ی یک شبکه‌ی تلویزیونی با اوست که وی طی آن، با نگرش خاص به جهان و پدیده‌های آن، انسان‌ها و روابط اجتماعی بین آن‌ها را به تصویر می‌کشد. او در این گفت و شنود از دوران کودکی، نوجوانی، جوانی و بزرگسالی خود سخن می‌گوید. از قسمت‌های مهم کتاب، توصیف رابطه‌ی فایمن با پدرش در دوره‌ی کودکی، هم‌چنین رابطه‌ی فایمن با پسرش در دوره‌ی دیگر است. پدرش تاجر بوده اما نسبت به جهان و پدیده‌های آن نگرش عالمانه داشت و این طرز نگرش را به فایمن آموزش می‌داده، هم‌چنین فایمن پدیده‌های گوناگون علمی را در قالب بازی و به زبان ساده به پسرش آموزش می‌دهد.