سبد سفارش شما خالی است!

سیر تحول باورهای فرجام‌شناسانه در ادیان الهی خصوصا سنت اولیه مسیحی و مقایسه آن با آموزه‌های زردشتی و یهودی است که معمولا در قالب توصیف «آخر الزمان» و ذکر وقایع آن در عهد جدید مطرح شده است. در این راستا ابتدا تعریفی از فرجام‌شناسی و مکاشفه‌باوری ارایه گردیده و پیشینه و پیش‌زمینه تاریخی این مفاهیم در سنت‌های دینی پیش از مسیحیت بررسی شده و سنت‌های گوناگون با یگدیگر مقایسه، و تاثیرات احتمالی آن‌ها بر یکدیگر، با روی‌کردی پدیدارشناسانه تبیین شده است. «فرجام‌شناسی» در غالب ادیان بزرگ سیری دایره‌ای داشته و به معنی پایان عالم در همان نقطه‌ی کمالی خواهد بود که در آغاز بوده است. از مشترکات آموزه‌های فرجام‌شناسانه در این ادیان، وجود رهبری در راس جنبش اصلاح‌گرا است که مکاشفاتی از عالم غیب، او را یاری می‌نماید.