سبد سفارش شما خالی است!

واژۀ اصحاب به معنی همدم و مونس و یار و یاور است. اصحاب در قرآن به دو گروه تقسیم می‌شود؛ نخست گروهی که راه عصیان و طغیان را در پیش گرفته‌اند و فرمان خدا را انکار کرده و پیرو خواهش‌های نفسانی خود شده‌اند. گروه دیگر، فرمان خداوند را اطاعت کرده و با شنیدن پیام پیام‌آوران الهی، پیرو راستین آنان شده‌اند. خداوند در قرآن برخی از صفات آنان را این‌گونه بیان می‌کند که آنها «دارای صفات راستی، صفا، حیا، دانش، انصاف و... هستند» به طور کلی بیست و دو صحابه در قرآن معرفی شده است. از این میان، خداوند شمار هشت صحابه را تکریم و تشویق و باقی را تهدید نموده است. نگارنده در این کتاب اصحاب نامبرده شده در قرآن را معرفی می‌کند، از جمله: «اصحاب جنه، یاران بهشتی»، «اصحاب السعیر، ساکنان دوزخ»، «اصحاب القبور، کسانی که به معاد اعتقادی ندارند» و «اصحاب الرس، گروهی که پیامبران را دروغ می‌شمرند».