سبد سفارش شما خالی است!

ورود بانوان به عرصه فعالیت‌های اجتماعی- سیاسی همیشه با فراز و نشیب‌های زیادی همراه بوده است. این امر در اروپا با ورود به عصر رنسانس و پیدایش انقلاب صنعتی آغاز شد. با ورود فرهنگ غربی به ایران، به‌خصوص آشنایی رضاخان با فرهنگ و آداب‌ورسوم کشور ترکیه روند ورود بانوان به فعالیت‌های اجتماعی تسریع شد. البته این مهم با اقتباس از فرهنگ غربی که در بسیاری از جاها با فرهنگ بومی مردم ایران که آمیخته با عنصر مذهب است در تعارض بود. پس از جنگ جهانی دوم و برکناری رضاخان و به قدرت رسیدن آخرین پادشاه سلسله پهلوی فعالیت اجتماعی بانوان با تشکیل، تشکل‌ها و جمعیت‌های مختلف به شکل منسجم‌تری درآمد ازجمله می‌توان به سازمان زنان ایران اشاره کرد. پس از پیروزی انقلاب و استقرار جمهوری اسلامی به علت مشکلات ناشی از جنگ تحمیلی وقفه‌ای در مشارکت سیاسی بانوان به وجود آمد. پس از اتمام جنگ با توجه به سیاست‌های حاکم، مشارکت سیاسی، اجتماعی بانوان رو به فزونی رفت. با شروع دهه چهارم انقلاب اسلامی و روی کار آمدن دولت دهم برای نخستین بار یک زن در کابینه دولت بر کرسی وزارت تکیه کرد. با توجه به سیاست‌هایی که دولت‌مردان در پیش‌گرفته‌اند می‌توان به نتیجه رسید که مشارکت سیاسی اجتماعی بانوان در دهه چهارم انقلاب از افزایش بیشتری برخوردار خواهد بود.