سبد سفارش شما خالی است!

«اسلاوی ژیژک»، فیلسوف نظریه‌پرداز اسلوونیایی درباره موضوعات متعددی همچون بنیادگرایی،‌ جهانی‌شدن، حقوق بشر، مارکسیسم، اسطوره، پست‌مدرنیسم و چندفرهنگ‌گرایی به ارائه نظر پرداخته است. در آغاز کتاب، «امر مطلق شکننده»ی ژیژک یکی از پیچش‌های انحصاری‌اش را در جواب احتمالی مارکسیسم می‌آورد. در دو مبحث انتقادآمیز «جنبه‌های تأسف‌آور روزگار مدرن» و «برگشت به مذهب تنها توجه به ظواهر آن است»، ژیژک بیشتر از آنکه به مذهب به‌عنوان تمسک به تاریک‌اندیشی ناامیدکننده نگاه کند، ادعا دارد که مسیحیت و مارکسیسم باید در یک سنگر در مقابل روح‌گرایی‌های جدید به شدت بتازد. بنابر دنیای بسیار عجیب‌وغریب ژیژک در عالم کنونی مسیحیت و حتی مارکسیسم ماتریالیست چیزی وجود دارد که ارزش دفاع ‌کردن دارد! برخلاف «کفرگرایی کلاسیک و گونه‌های مختلف آن در عصر جدید» مسیحیت اعتقاد دارد که مسیح دچار مرگ موقتی شده است و تأکید دارد که اعتقاد به تجسد حضرت مسیح تنها راه ابدی به‌سوی حقیقت و رستگاری است. ژیژک در اینجا به پارادوکس مشابهی اشاره می‌کند. تصور خاص مسیحیت از تغییر مذهب و بخشش گناهان؛ تغییر مذهب یک اتفاق دنیوی است که ابدیت را تغییر می‌دهد. او در نظراتش در مورد عمل به «اخبار خوب» مسیحیت اشاره می‌کند و می‌گوید: «در تغییر مذهب واقعی یک شخص می‌تواند خودش را دوباره متولد کند. پس می‌تواند ابدیت را تغییر دهد». او بر یک «امر مطلق شکننده» تأکید دارد و این امر مطلق را در بخشی با عنوان «فرار ناگهانی» مطرح می‌کند. در این بخش بر چگونگی «پیشامد مبارک» مصلوب‌سازی حضرت مسیح و پشت‌پازنی مسیحیت به دنیا و تولد مجددشان با «دستیابی به جهانی دیگر» می‌پردازد. از نظر او «تولد جدید» و «دنیای دیگر» دو شکل بینش مسیحیت از عمل است.