سبد سفارش شما خالی است!

آمریکا از فروپاشی شوروی تاکنون، قدم‌های مهمی در راستای توسعة اتحادیة آتلانتیک شمالی (ناتو) برداشته است. در این چهارچوپ، ناتو تلاش دارد تا دربارة موضوعی که به نوعی زیست اعضا را تحت تاثیر قرارداده، اقدام نماید. در رویکرد امنیتی مد نظر ناتو، تهدیدات امنیتی صرفا از گرایشات تهاجمی دولت یا دولت‌های غیر عضو برنمی‌خیزد، بلکه علاوه بر دولت‌ها، سازمان‌های تروریستی، باندهای تبهکار بین‌المللی، شکست یا نقصان در پروسة دولت‌سازی و دموکراسی (اصلاحات داخلی) و... را می‌توان به عنوان عوامل تهدیدزا نام برد. همچنین نگرش اعضای ناتو بر این است که تهدیدات در هر نقطه از جهان می‌توانند طراحی شوند و در کشورهای عضو اجرا گردند. نوشتار حاضر، به پروسه‌های جهانی‌شدن ناتو از دو منظر توصیفی ـ تاریخی و تحلیلی -تبیینی اختصاص دارد. به ویژه آنکه در این پروسه، نقش ایالات متحدة آمریکا، به عنوان متغیر مستقل، مطمح نظر قرار گرفته است.