سبد سفارش شما خالی است!

مجموعه اشعاری عرفانی در قالب حکایت‌های پندآموز است. غرض اصلی سراینده این مثنوی عرفانی و اخلاقی چنانکه توسط ایشان مطرح شده است، نشان دادن راه‌هایی است که سلوک الی‌الله را میّسر می‌سازد و راهکارهای عروج و ترقی معنوی انسان را بیان می‌نماید. نگارنده (شاعر) با استناد به آیات قرآن و به سبک‌های ادبی، فلسفی، منطقی و عرفانی و با رویکردی ذوقی و به شیوه داستان‌سرایی به بیان نکات اخلاقی و پندآموز پرداخته است. در این اشعار به بررسی حقیقت عبودیت از دیدگاه قرآن و سنت، وسوسه‌های شیطان، راه‌های دستیابی به کمال انسانی و قرب خداوند متعال، کسب معنویت و اخلاق خوش در ابعاد فردی و اجتماعی و مراتب ایمان و تقوا پرداخته شده است. در ابتدای کتاب نیز جایگاه شعر و شاعری در فقه امامیه بیان شده و برخی از فقهای شاعر شیعی نیز معرفی شده است.