سبد سفارش شما خالی است!

در کتاب حاضر، نگارنده به بررسی سیاست‌های کشور ایران از کودتای 28 مرداد 1332 تا 22 بهمن 1357 در محدوده خلیج‌فارس می‌پردازد. در این کتاب تشریح می‌شود که دولت پهلوی بعد از رسیدن به ثبات سیاسی و اقتصادی که به‌ویژه بعد از سال 1342 در کشور حاکم شد، توانست زمینه‌ رسیدن به اهداف خود در بعد داخلی را فراهم کند. رسیدگی به اوضاع بنادر و سواحل خلیج‌فارس طی یک برنامه مدون و بهبود شرایط عمومی زندگی در نوار ساحلی ازجمله اقدامات مذکور بود. بهبود شرایط عمومی منطقه، در تبدیل یک تبعیدگاه به یک مرکز بزرگ تجاری امری تصادفی نبود. از سوی دیگر در بخش ارتباطات نیز تحولات زیادی صورت گرفت هرچند که عمده تلاش‌های دولت در بخش ارتباطات متوجه ارتقای خطوط مواصلاتی برون‌استانی است. در همین زمینه است که طرح‌هایی نظیر طرح راه‌اندازی خط آهن برقی بین بندرعباس و کرمان مطرح می‌شود. ولی متأسفانه در بخش راه‌های ارتباطی درون استانی و به‌ویژه در مورد جاده ساحلی توفیقات چندانی به دست نیامد. این سیاست‌ها در عرصه‌ بین‌المللی و تعامل با همسایگان جنوبی نیز با تمرکز بر تقویت نوار ساحلی تداوم یافت.